Big Daddy en fietsverhuur deel 2

Vandaag moeten we vroeg op, we hebben namelijk kaartjes gereserveerd voor de afvaart naar Alcatraz van 9.10 uur. Het verkeer naar San Francisco is nogal druk smorgens, dus we besluiten om 7.45 weg te rijden. We hebben de fietsen achterin de bus gezet zodat we vanaf het parkeerterrein snel naar de pier kunnen fietsen. Er is meer file dan verwacht, vooral voor de tolpoorten, maar gelukkig hebben ze in Amerika de carpool lane: je mag daar alleen rijden als je met meer personen in de auto zit, in dit geval eigenlijk drie, maar we vonden twee ook al voldoende argument om de file voorbij te rijden.

Nadat we een parkeerterrein gevonden hebben springen we op de fietsen en wielrennen we over de boulevard naar de pier. Gelukkig halen we de boot nog. Alcatraz is erg indrukwekkend. Na een praatje over de geschiedenis van het eiland, van fort in de burgeroorlog tot gevangenis tot de bezetting door indianen, het eiland heeft het allemaal gezien. Nu is het een nationaal park, omdat er veel vogels broeden. We doen de audiotour door het cellenblok, welke ons vertelt over de rellen in de jaren 40, en de uitbraak in de jaren 60. Er zijn drie mannen ontsnapt die nooit meer gezien zijn. De mensen hier houden vol dat er nooit iemand ontsnapt is en dat ze wel verdronken moeten zijn, maar wat ons betreft is het verhaal dat er nooit iemand ontsnapt is wel iets minder geloofwaardig geworden. Vooral de isoleercellen en de cellen voor geesteszieken laten een diepe indruk op ons achter. Ook het uitzicht op de stad vanaf het eiland is erg mooi.

Na onze tour gaan we met de boot terug naar de stad. We fietsen naar de diner waar we willen lunchen maar zien dat er bij de cablecar (tram) nu geen rij staat. We besluiten dus om eerst de tram te nemen. De eerste tram waar we op kunnen zit redelijk vol, en de conducteur dirigeert alle passagiers naar de juiste plekken. Omdat de trams open zijn, en je op de zijkant kunt staan, moeten ze goed toezien op de veiligheid. Hij vindt mij vanwege mn lengte extra interessant. BIG DADDY, YOU COME OVER HERE. Schreeuwt hij. Als pat achter me aan wil: NO PRINCESS, YOU STAY OVER THERE. ITS GOOD TO BE SEPERATE FOR A BIT, GOOD FOR THE RELATIONSHIP YOU KNOW? We slaan deze tram even over, maar de volgende kunnen we samen, Patty zit voorin en ik sta op de zijkant zodat ik kan filmen. Het is erg leuk om mee te maken. We rijden heuvels op en af en komen door het centrum. Bij het eindpunt gaan we lunchen in een diner (Lori's). Als toetje nemen we een milkshake, zo'n echte met slagroom en een kers erop. Daarna nemen we de taxi terug naar het beginpunt van de tram (we willen niet weer in de rij staan).

De taxichauffeur moet erg lachen als we hem zeggen dat we naar onze fietsen gaan. Fietsen in deze stad? Ja geen goed idee. Heuvels enzo. GOOD LUCK WITH THE EXERCISE!  roept hij als we uitstappen, en hij rijdt lachend verder. Inmiddels zitten we aan 24 uur en we moeten de fietsen terugbrengen. Als we binnenkomen beginnen de hyperactieve fietsverhuurders te stuiteren: "BYCICLES YAAAAYYY" DID YOU BIKE THE BRIDGE? DID YOU LIKE IT? DID YOU LIKE IT? zonder op antwoord te wachten: GREAT, SPECTACULAR! We kregen een beetje het gevoel dat we in een tellsell reclame beland waren. De dag zit er inmiddels bijna op en we lopen terug naar de auto. Nog even tanken en we rijden terug naar San Lorenzo.